къыхэгурымыкIын

(къыхогурымыкI) неперех. гл. 1. зарычать откуда-л.

/ Зыгуэрым къыхэIукIыу гъуэхъуэн, гурымын.

* Зэуэ уафэгъуагъуэм ещхьу {кIыфIым} зыгуэр къыхогурымыкI. Анэд.

2. издавать стон откуда-л.

/ Зыгуэрым къыхэIукIыу гурымын, щэIун (сымаджэр). ПIэм сымаджэр къыхогурымыкI.